De Marrons
Gisteren was ik een der slaven van blanken heer
Vandaag vrij, altijd vrij
Niet lang zei men, verdoemde ruggen
En alles is nu van mij, van mij
Bossen, lucht, bloemen en planten, van mij
Voor mij, hoort gij, voor mij, voor mij!
Mijn rug draagt dikke gedroogde striemen
Ze kronkelen als slangen om en om en om
Mijn borst heeft nog ’t merk,
De naam van de verwaten blanke
Thans adem ik vrijheid.
Het bos, de maan en de sterren zijn voor ons
Voor ons, luistert voor ons, voor ons!
[…]
Anton de Kom, Vandaag vrij, altijd vrij, Amsterdam, 2023